Slutnjama svezan u Gordijev čvor
pesnice zbijam u dva postamenta
Sa čela Iskapam gorku so
Razbijen ko vetrobran duž betonskog šanca
U bezbroj oštrouglih fragmenta
I asociram ja na pusto sazvezđe
Jer svaki ima moju kob
Raspet u šest suprotnih pravca
krajputaš
zbog kog se salutira
vernici krste
Udovice skrivaju decu ispod kaputa
Dok svedočim o sudaru sa kosmosom
Naslonjen na stare znakove kraj puta
